-
1 wyrywać z korzeniami
• uprootSłownik polsko-angielski dla inżynierów > wyrywać z korzeniami
-
2 wyrywać
wyrywać k-u jemandem entreißen;wyrywać z korzeniami entwurzeln, mit den Wurzeln ausreißen;wyrywać ze snu aus dem Schlaf reißen;wyrywać do odpowiedzi unerwartet aufrufen;wyrywać się sich losreißen (z G aus D); ausbrechen; (powiedzieć) fam. herausplatzen (z I mit D); (wyjechać) wegfahren, fam. abhauen;tak mi się wyrwało fam. es ist mir so rausgerutscht -
3 wyrywać
I. vt1) ( wyszarpywać) [her]ausreißen, fortreißen\wyrywać komuś coś jdm etw entreißen\wyrywać komuś coś z ręki jdm etw aus der Hand reißen\wyrywać drzewo z korzeniami einen Baum entwurzeln, einen Baum mit den Wurzeln ausreißen2) ( usuwać)\wyrywać komuś ząb jdm einen Zahn ziehen\wyrywać kogoś z odrętwienia/z rozmyślań/ze snu jdn aus der Erstarrung/den Gedanken/einem Traum [heraus]reißen5) (pot: nagle pytać)\wyrywać ucznia do odpowiedzi den Schüler aufrufenII. vr1) ( wydostawać się) sich +akk losreißen\wyrywać się z okrążenia eine Einkreisung durchbrechen, aus einem Kessel ausbrechen\wyrywać z czyjegoś uścisku sich +akk losmachen, sich +akk aus einer Umarmung lösen [ lub losreißen]2) ( brzmieć nagle) dźwięk: plötzlich zu hören sein, ertönen3) (pot: mówić nie w porę)coś się komuś wyrwało jdm ist etw herausgerutscht ( fam)4) ( wybiegać)\wyrywać się naprzód vorausrennen -
4 wyrywać
impf ⇒ wyrwać* * *wyrywać kogoś ze snu/z odrętwienia — to rouse sb from sleep/from torpor
* * *ipf.- am -asz1. (= usuwać) pull (out); ( pincetą) pluck.2. (= zabierać siłą) snatch.3. wyrywać kogoś ze snu/z odrętwienia rouse sb from sleep/from torpor.4. pot. (= znikać szybko) bolt.5. wyrwać kogoś do odpowiedzi pot., szkoln. ask sb at random to answer a question.ipf.1. (= wyswobadzać się) break free.2. (= wybierać się pozostawiając obowiązki) get away.3. (= mówić bez zastanowienia) blurt out; wyrwać się jak Filip z konopi say sth beside the point; komuś się coś wyrwało sb spilled the beans.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wyrywać
-
5 wyr|wać
pf — wyr|ywać impf Ⅰ vt 1. (wyszarpnąć) to tear [sth] out, to tear out- wyrwać kartkę z zeszytu to tear a page out of a notebook- wyrwać chwasty to weed, to root the weeds out- wyrwać komuś torebkę [złodziej] to snatch sb’s bag- wyrwać (komuś) ząb pot. to pull sb’s tooth out- wiatr wyrwał drzewa z korzeniami/drzwi z zawiasów the wind uprooted the trees/ripped out a. tore out the door from its frame2. przen. (obudzić) to shake [sb] out (z czegoś of sth) [snu, marzeń, rozmyślań] 3. przen. (uwolnić) to free (z czegoś from sth)- wyrwać kogoś z więzienia/rąk oprawców to free a. snatch sb from prison/the hands of their tormentors4. Sport (w podnoszeniu ciężarów) to lift in the snatch [70 kg] Ⅱ vi pot. to run- wyrywać do przodu to press a. push on (leaving others behind)Ⅲ wyrwać się — wyrywać się 1. (wydostać się) to break free, to break out- wyrwać się z czyichś rąk przen. to break free- wyrwać się z czyichś uścisków to break out of sb’s embrace- okrzyk wyrwał mu się z gardła a scream escaped his lips2. pot. (wybrać się) to get away- wyrwał się na parę dni nad morze/z miasta he managed to get away to the seaside/out of town for a couple of days3. pot. (powiedzieć) to come out (z czymś with sth)- niepotrzebnie się z tym wyrwałeś you shouldn’t have blurted it out, you shouldn’t have said it■ wyrwać kogoś do odpowiedzi Szkol. to call sb up to the board- wyrywać się do czegoś pot. to be jumping out of one’s skin to do sth- wyrwać dziewczynę/faceta posp. to pick up a girl/guy pot.- wyrywać sobie włosy (z głowy) to tear one’s hair outThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wyr|wać
См. также в других словарях:
wyrywać — Wyrwać coś (kogoś) komuś z paszczy zob. paszcza 3. Wyrwać coś z korzeniami zob. korzeń 1. Wyrwać kogoś z czyichś rąk zob. ręka 49. Wyrwać komuś stołek spod tyłka zob. stołek 4. Wyrywać (sobie) włosy z głowy zob. włosy 1 … Słownik frazeologiczny
wyrwać — dk IX, wyrwaćrwę, wyrwaćrwiesz, wyrwaćrwij, wyrwaćrwał, wyrwaćrwany wyrywać ndk I, wyrwaćam, wyrwaćasz, wyrwaćają, wyrwaćaj, wyrwaćał, wyrwaćany 1. «rwąc wyciągnąć, wydrzeć coś z czegoś, siłą wydobyć, wydostać skądś; wyszarpnąć» Wyrwać coś komuś… … Słownik języka polskiego
wyrwać — coś (kogoś) komuś z paszczy zob. paszcza 3. Wyrwać coś z korzeniami zob. korzeń 1. Wyrwać kogoś z czyichś rąk zob. ręka 49. Wyrwać komuś stołek spod tyłka zob. stołek 4. Wyrywać (sobie) włosy z głowy zob. włosy 1 … Słownik frazeologiczny
karcz — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. a; lm D. ów {{/stl 8}}{{stl 7}} pozostały po ścięciu drzewa pniak wraz z korzeniami : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wyrywać, rąbać karcze. Sterczące na zrębie karcze. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wykorzeniać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wykorzeniaćam, wykorzeniaća, wykorzeniaćają, wykorzeniaćany {{/stl 8}}– wykorzenić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, wykorzeniaćnię, wykorzeniaćni, wykorzeniaćeń, wykorzeniaćniony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
